Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Duo Reges: constructio interrete. Bonum patria: miserum exilium. Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Non semper, inquam;
Urgent tamen et nihil remittunt.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Sedulo, inquam, faciam.
At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Bork
Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Facillimum id quidem est, inquam. Sensibus enim ornavit ad res percipiendas idoneis, ut nihil aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem indigerent; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Aut, si nihil malum, nisi quod turpe, inhonestum, indecorum,
pravum, flagitiosum, foedum-ut hoc quoque pluribus nominibus
insigne faciamus-, quid praeterea dices esse fugiendum?
Quae quidem omnia et innumerabilia praeterea quis est quin intellegat et eos qui fecerint dignitatis splendore ductos inmemores fuisse utilitatum suarum nosque, cum ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci?

Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Age, inquies, ista parva sunt. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Hoc non est positum in nostra actione. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

  1. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
  2. In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.
  3. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
  4. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?